AHCC en de effectiviteit ervan tegen HPV

Een nieuwe behandeling is AHCC® Papiloxyl. Het Humaan Papillomavirus (HPV) onderscheidt zich als de meest voorkomende seksueel overdraagbare infectie en onderscheidt zich van virussen zoals HIV en HSV (herpes). De hoge incidentie ervan wordt weerspiegeld bij bijna alle seksueel actieve mannen en vrouwen, die er uiteindelijk op een bepaald moment in hun leven last van krijgen.

De meeste mensen die met HPV zijn geïnfecteerd, zowel mannen als vrouwen , vertonen geen symptomen en de infectie verdwijnt meestal vanzelf. Als de infectie echter aanhoudt, kan dit leiden tot het ontstaan van genitale wratten/condylomen of, in ernstiger situaties, tot bepaalde vormen van kanker.

HPV wordt voornamelijk overgedragen via direct huid-op-huidcontact tijdens onbeschermde orale, vaginale of anale seks met een geïnfecteerde persoon. Het wordt niet overgedragen via lichaamsvloeistoffen zoals bloed of sperma.

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel de HPV-infectie meestal geen merkbare symptomen heeft, de persoon toch drager kan zijn en deze kan overdragen aan anderen. Het risico om de infectie op te lopen neemt toe in situaties zoals het vroegtijdig aangaan van seksuele relaties, het hebben van meerdere seksuele partners of het niet consequent gebruiken van condooms.

Bij mannen kan HPV premaligne laesies en peniskanker veroorzaken, en bij homoseksuele mannen wordt het ook in verband gebracht met de ontwikkeling van anale kanker. Bovendien kunnen genitale wratten verschijnen, zoals bij vrouwen.

HPV-behandeling richt zich op het stimuleren van het immuunsysteem, zodat het de infectie kan bestrijden. Laesies veroorzaakt door het virus kunnen worden behandeld door middel van procedures zoals conisatie van de baarmoederhals of chirurgische ingrepen in gevallen van baarmoederhals-, vaginale of vulvaire kanker. Een nieuwe behandeling is AHCC® Papiloxyl .

De actieve ingrediënten van AHCC zijn ingrediënten die voorkomen in talloze soorten paddenstoelen en sommige zijn derivaten van alfa- en bèta-glucanen, polysachariden die bekend staan om hun gunstige werking op het immuunsysteem. Deze hebben een modulerend effect op het immuunsysteem, verhogen de concentratie van T- en B-lymfocyten, stimuleren de activiteit van macrofagen en versterken zo de afweer van het lichaam tegen de werking van virussen, bacteriën, parasieten of neoplastische cellen.

Active Hexose Correlated Compound (AHCC) is het onderwerp geweest van meer dan 200 klinische onderzoeken, voornamelijk uitgevoerd in Japan. Er wordt momenteel onderzoek gedaan in meer dan 150 onderzoekscentra en universitaire ziekenhuizen in Japan en de Verenigde Staten. Sinds 1994 komen elk jaar meer dan 300 artsen en onderzoekers samen in Sapporo, Japan, voor het AHCC Research Association Symposium.

De mogelijkheid om opnieuw HPV op te lopen is aanwezig, vooral in situaties waarin het immuunsysteem onderdrukt is. De na de eerste infectie verworven immuniteit is niet blijvend en kan bij verschillende gelegenheden worden aangetast. Bovendien is het mogelijk om andere typen HPV op te lopen, aangezien er meer dan 150 bekende stammen zijn.

Het risico op het ontwikkelen van kanker geassocieerd met HPV varieert afhankelijk van het type stam en de locatie. HPV is verantwoordelijk voor 99,9% van de gevallen van baarmoederhalskanker en kan ook kanker aan de anus en de orofarynx veroorzaken. Stammen met een hoog oncologisch risico komen echter minder vaak voor dan stammen met een laag risico, waarbij vooral de typen 16 en 18 in het oog springen.

Gezien deze omstandigheden wordt het belang benadrukt van het bevorderen van seksuele voorlichting onder jongeren, evenals van het gebruik van preventieve methoden zoals condooms, orale latexdammen en vaccins. Het wordt ook aanbevolen om het immuunsysteem te versterken en de cellen van de slijmvliezen en de huid te beschermen om infecties te bestrijden, waarbij u altijd de therapeutische instructies van de betreffende medische professional volgt.

Het resultaat van een van de klinische onderzoeken die zijn uitgevoerd met Na zes maanden gebruik van AHCC® bleek bij ongeveer 60% van de patiënten die met hoogrisico-HPV waren geïnfecteerd, de infectie te verdwijnen. Suppletie met AHCC® verhoogde ook het aantal T-cellen, wat aangeeft dat AHCC® HPV kan elimineren door de immuniteit te moduleren.

Papiloxyl is geregistreerd bij het Spaanse Agentschap voor Consumentenzaken, Voedselveiligheid en Voeding (AECOSAN) in overeenstemming met de huidige regelgeving.

KLINISCHE PROEF artikel
Voorkant. Oncol., 22 juni 2022
Sec. Gynaecologische Oncologie
Jaargang 12 - 2022 | https://doi.org/10.3389/fonc.2022.881902
AHCC®-suppletie ter ondersteuning van de immuunfunctie om aanhoudende infecties met het humaan papillomavirus te elimineren.

Doelstelling : Vaststellen van de werkzaamheid, veiligheid en duurzaamheid van het gebruik van AHCC-suppletie gedurende 6 maanden ter ondersteuning van het immuunsysteem van de gastheer bij het opruimen van hoogrisicoinfecties met het humaan papillomavirus (HPV). Het AHCC-supplement is een gepatenteerd, gestandaardiseerd extract van gekweekte lentinula edodes mycelia (AHCC®, Amino Up, Ltd., Sapporo, Japan) waarvan is aangetoond dat het unieke immuunmodulerende voordelen heeft.

Studieopzet : Dit was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie (CTN: NCT02405533) bij 50 vrouwen ouder dan 30 jaar met bevestigde aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties gedurende meer dan 2 jaar. Patiënten werden gerandomiseerd naar placebo eenmaal daags gedurende 12 maanden (N = 25) of AHCC 3 g-suppletie eenmaal daags via de mond op een lege maag gedurende 6 maanden, gevolgd door 6 maanden placebo (N = 25). Elke drie maanden werden patiënten geëvalueerd met HPV-DNA- en HPV-RNA-testen en werd er een bloedmonster afgenomen om een panel van immuunmarkers te evalueren, waaronder interferon-alfa, interferon-bèta (IFN-?), interferon-gamma (IFN-?) , IgG1, T-lymfocyten en natural killer (NK) celniveaus. Aan het einde van de onderzoeksperiode van 12 maanden kregen patiënten in de placebo-arm de mogelijkheid om door te gaan met het onderzoek en gedurende 6 maanden ongeblindeerd AHCC-suppletie te ontvangen met dezelfde vervolgafspraken en tests als in de interventie-arm.

Resultaten : Er werden vijftig vrouwen met hoogrisico-HPV geïncludeerd en 41 voltooiden de studie. Veertien (63,6%) van de 22 patiënten in de AHCC-suppletiearm waren na zes maanden HPV RNA/HPV DNA-negatief, waarbij 64,3% (9/14) een duurzame respons bereikte, gedefinieerd als HPV RNA/HPV DNA-negatief na zes maanden zonder suppletie . In de placebo-arm waren twee (10,5%) van de 19 patiënten na 12 maanden HPV-negatief. Van de twaalf patiënten uit de placebogroep die ervoor kozen om door te gaan met het ongeblindeerde onderzoek, was 50% (n = 6) HPV RNA/HPV DNA-negatief na 6 maanden AHCC-suppletie. Op het moment dat het onderzoek werd afgerond, waren er in totaal 34 patiënten (22 blinden en 12 ongeblindeerd) die AHCC-suppletie hadden gekregen, met een totaal responspercentage van 58,8% waardoor persistente HPV-infecties verdwenen. Op het moment van deelname was de gemiddelde IFN-?-spiegel 60,5 ± 37,6 pg/ml bij vrouwen met bevestigde persistente HPV-infecties. Onderdrukking van IFN-? tot minder dan 20 pg/ml correleerde met een toename van T-lymfocyten en IFN-? en duurzame klaring van HPV-infecties bij vrouwen die AHCC-suppletie kregen.

Conclusie : De resultaten van dit fase II-onderzoek toonden aan dat AHCC 3 g eenmaal daags effectief was om het immuunsysteem van de gastheer te ondersteunen bij het elimineren van aanhoudende HPV-infecties en dat het goed werd verdragen zonder dat er significante nadelige bijwerkingen werden gemeld. De duur van de AHCC-suppletie die nodig is na het eerste negatieve resultaat, vereist meer evaluatie om het succes voor duurzame resultaten te optimaliseren. De onderdrukking van het IFN-?-niveau tot minder dan 20 pg/ml correleerde met de klaring van HPV-infecties en verdient verdere evaluatie als klinisch hulpmiddel voor het monitoren van patiënten met HPV-infecties.

Registratie van klinische onderzoeken : klinischetrials.gov/ct2/, identificatienummer NCT02405533

Invoering
Het humaan papillomavirus (HPV) is geclassificeerd als een niet-omhuld, dubbelstrengig DNA-virus dat doorgaans de epitheellaag van cellen infecteert, inclusief huid- en slijmvliesoppervlakken, en wordt geassocieerd met goedaardige wratten, carcinoma in situ en kwaadaardige laesies (1, 2 ). Er zijn meer dan 100 HPV-stammen geïdentificeerd bij mensen, 40 HPV-stammen met een laag risico (LR-HPV) die geassocieerd zijn met genitale wratten/laesies, en vijftien HPV-stammen met een hoog risico (HR-HPV) die geassocieerd zijn met kanker. Wanneer HR-HPV-infecties na verloop van tijd aanhouden, hebben patiënten een verhoogd risico op het ontwikkelen van kanker (3). Er moet echter worden opgemerkt dat het hebben van een aanhoudende hoogrisico-HPV-infectie op zichzelf geen kanker veroorzaakt; het is veeleer een co-factor die bijdraagt aan het risico op de ontwikkeling van kanker wanneer deze optreedt in combinatie met andere aandoeningen zoals slechte voeding, roken, fysiologische stress of immuundysfunctie/-onderdrukking. In de Verenigde Staten zijn er naar schatting 85.890 gevallen van kanker veroorzaakt door aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties, en naar schatting zijn momenteel 79 miljoen Amerikanen besmet met HPV (4, 5).

Hoewel HPV-vaccinatie effectief is bij het voorkomen van HPV-infecties, heeft het weinig voordeel voor de behandeling van patiënten die al met HPV zijn geïnfecteerd (6). Er zijn zeer weinig effectieve behandelingsopties voor het uitroeien van hoogrisico-HPV-infecties. Het doel van de huidige behandelingsmodaliteiten is gebaseerd op vroege detectie met routinematige screening van PAP-uitstrijkjes en vervolgens behandeling door de arts met behulp van cryotherapie, chirurgische excisie, lus-elektrochirurgische excisieprocedure (LEEP) of koude mesconisatie. Deze procedures hebben een hoger responspercentage van 80% tot 100%. Deze lokale behandeling verwijdert de laesie, maar patiënten zullen vaak terugkerende laesies hebben. Andere behandelingsmodaliteiten die voor de behandeling van LR-HPV worden gebruikt, zijn onder meer plaatselijke toepassing van podofyllotoxine met tot 40% recidiverende laesies of imiquimod met een recidief van ongeveer 15% (7, 8). Tot op heden bestaat er geen effectieve systemische behandeling voor aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties.

AHCC is een gepatenteerd, gestandaardiseerd extract van gekweekte lentinula edodes mycelia (AHCC®, Amino Up, Ltd., Sapporo, Japan) dat in 1992 in Japan werd ontwikkeld; de verbinding bestaat voornamelijk uit ?-glucaancomponenten. Verschillende dier- en mensstudies hebben een verscheidenheid aan therapeutische effecten gerapporteerd, waaronder antioxiderende en kankerbestrijdende activiteiten en modulatie van het immuunsysteem om de infectieuze processen van zowel virale als bacteriële infecties te voorkomen (9?14). In klinische onderzoeken heeft AHCC het voordeel aangetoond dat het het risico op infectie vermindert en de symptomen van bestaande infecties verlicht (11).

Er zijn onlangs twee pilotstudies uitgevoerd bij vrouwen die al meer dan twee jaar aanhoudend HPV-positief waren, verder gezond waren en aan de resterende geschiktheidscriteria voldeden (15). Tien vrouwen namen deel aan het eerste onderzoek om de effectiviteit van AHCC-suppletie van 3 g oraal eenmaal daags te evalueren ter ondersteuning van het immuunsysteem van de gastheer bij het elimineren van aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties. Het regime werd maandelijks herhaald totdat de patiënt HPV-negatief testte of totdat 6 maanden actieve behandeling waren verstreken. Patiënten die na zes maanden behandeling positief testten, werden als mislukte behandeling beschouwd. De HPV-tests en de screening van het immuunmarkerpanel werden één keer per maand uitgevoerd om de klaring van persistente hoogrisico-HPV-infecties te monitoren. Er was een bemoedigende respons bij 4 van de 8 (50%) patiënten met bevestigde HR-HPV-DNA-eradicatie na minimaal 3 maanden en maximaal 6 maanden dagelijkse suppletie met 3 g AHCC (15). In de tweede pilotstudie met 1 g AHCC-suppletie eenmaal daags werd een vergelijkbare respons waargenomen bij 4 van de 9 (44%) patiënten met een bevestigde klaring van hoogrisico-HPV-persistente infecties na 7 maanden suppletie (15). Deze resultaten uit twee pilotstudies bevestigen de eerdere preklinische bevindingen dat AHCC-suppletie het potentieel heeft om effectief te zijn bij het ondersteunen van het immuunsysteem van de gastheer bij het opruimen van aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties en ondersteunden de reden om door te gaan met een formele fase II-evaluatie om deze te bevestigen. voorlopige bevindingen (16).

Materialen en methodes
Studie ontwerp
Dit was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase II-studie met ongeblindeerde AHCC na de studie (Figuur 1) die werd beoordeeld en goedgekeurd door de University of Texas Health Sciences Center Institutional Review Board HSC-MS14-0866/NCT02405533. Het onderzoek werd uitgevoerd bij vrouwen ouder dan 30 jaar met gedocumenteerde aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties gedurende meer dan 2 jaar of langer, met laboratoriumwaarden die allemaal binnen normale grenzen lagen, met een normale histologie tot cervicale intra-epithelia neoplasie 2 (CIN2). zoals gedocumenteerd door de gegevens van de primaire gynaecoloog, en verder gezond geacht. Tijdens het onderzoek werd demografische informatie over de patiënt verzameld, waaronder het aantal seksuele partners in het leven, anticonceptiemethoden en periodieke zwangerschapstesten. AHCC en bijpassende placebo werden genereus verstrekt door Amino Up, Ltd. (Sapporo, Japan).

Figuur 1
www.frontiersin.org
FIGUUR 1 Onderzoeksopzet voor de inschrijving van patiënten. Dit schema legt uit hoe patiënten werden gerandomiseerd en de omvang van de follow-up op basis van de respons op het humaan papillomavirus (HPV) na 12 maanden.

Nadat de geschiktheid was bevestigd op basis van de criteria in Tabel 1, verstrekten de patiënten ondertekende geïnformeerde toestemming en werden ze eerlijk via een computerplatform gerandomiseerd tussen de twee onderzoeksgroepen, zodat nadat 30 patiënten waren geïncludeerd, er 15 patiënten in elke arm waren, en aan het einde van de studiegroep studie-inschrijving waren er 25 patiënten aan elke arm. Groep 1 diende als de interventie-arm en ontving AHCC-suppletie van 3 g oraal op een lege maag eenmaal daags gedurende 6 maanden, gevolgd door 6 maanden placebo oraal op een lege maag. Het doel van de zes maanden placebo in groep 1 was om het behoud van de blindheid gedurende het gehele studietijdstip van twaalf maanden te vergemakkelijken. Groep 2 diende als de controlearm en kreeg gedurende 12 maanden een placebo via de mond op een lege maag.

Patiënten werden tijdens het onderzoek eens in de drie maanden gecontroleerd met een bezoek aan de kliniek om het pillendagboek te beoordelen om de therapietrouw te beoordelen, eventuele toxiciteit in de afgelopen 90 dagen te beoordelen en HPV-monsters te verzamelen via een cervicaal uitstrijkje/borsteltje en een perifeer bloedmonster. Het onderzoek werd na 12 maanden gedeblindeerd om de HPV-status en de resultaten van de immuunmarker te bepalen en de toewijzingen aan de onderzoeksarmen te onthullen. Alle patiënten die AHCC kregen en na 12 maanden HPV-negatief waren, werden nog eens 6 maanden gevolgd (voor een totaal van 12 maanden monitoring na voltooiing van de AHCC-suppletie). Als de patiënten uit de controlegroep na 12 maanden nog steeds HPV-positief waren bij placebo, werd de patiënten aangeboden om ongeblindeerd door te gaan met de behandeling met AHCC om meer informatie te verkrijgen over de toxiciteit en werkzaamheid ervan. Het doel van de ?crossover? na het ontblinden van het tijdstip was ook om de werving en inschrijving te helpen verbeteren, aangezien AHCC een direct verkrijgbaar voedingssupplement is.

De primaire uitkomst van dit onderzoek was het evalueren van de klaring van aanhoudende hoogrisico-HPV-infectie, bepaald door HPV DNA-negatieve testresultaten die werden behaald tijdens het ontvangen van AHCC-suppletie en die gedurende 3, 6 en 12 maanden na voltooiing van de AHCC-suppletie gehandhaafd bleven in vergelijking met het ontvangen van AHCC-suppletie. placebo. Als patiënten na 12 maanden, na zes maanden AHCC-suppletie te hebben gekregen, nog steeds HPV-DNA-positief waren, werd dit beschouwd als falen van de behandeling of geen respons (NR), en stopten ze met studeren. Als de patiënten na zes maanden AHCC-suppletie en zes maanden placebo negatief waren, gingen ze nog eens zes maanden door met het onderzoek (twee bezoeken) om te bevestigen dat ze HPV-negatief bleven en om de duurzaamheid van de respons te beoordelen. Een complete respons (CR) werd gedefinieerd als die patiënten die HPV-RNA- en HPV-DNA-negatief waren op het moment van voltooiing van de AHCC-suppletie en HPV-RNA- en HPV-DNA-negatief bleven gedurende de 12 maanden van follow-up na de AHCC-suppletie. Een gedeeltelijke respons (PR) werd gedefinieerd als die patiënten die HPV RNA- en HPV DNA-negatief waren op het moment dat de AHCC-suppletie werd voltooid, maar vervolgens HPV RNA of HPV DNA-positief testten tijdens een of meer bezoeken in de 12 maanden van de follow-up. af van AHCC-suppletie. Groep 2 diende als controle voor alle tijdstippen gedurende de duur van het onderzoek. Gegevens over de veiligheid en werkzaamheid werden verzameld bij de patiënten die ervoor kozen om gedurende 6 maanden door te gaan met de ongeblindeerde AHCC-suppletie.

Monsterverzameling en -verwerking
Bij elk bezoek werd op drie manieren een gynaecologisch monster (cervicale of vaginale wand) verzameld ? cytologieborstel, cytologiebezem en cervicale spatel ? om zeker te zijn van een adequaat monster en overgebracht naar een ThinPrep® vloeibaar gynaecologiemonsterflesje (Hologic, Inc., Marlborough, MA, VS). Bij elk bezoek werd bij alle patiënten twaalf milliliter volbloed verzameld in EDTA-buisjes (BD Biosciences, San Jose, CA, VS). Alle bloedmonsters werden gedurende 10 minuten bij 1500 rpm gecentrifugeerd en plasmamonsters werden gescheiden en binnen 6 uur na afname bij -80 ° C bewaard tot verder gebruik. Mononucleaire cellen uit perifeer bloed (PBMC's) werden geïsoleerd uit het resterende bloed door dichtheidsgradiëntcentrifugatie over Ficoll Lymphocyte Separation Medium (Lonza, Bazel, Zwitserland) met behulp van het protocol van de fabrikant. De PBMC's werden tot verder gebruik gecryopreserveerd in een vriesmedium dat 90% foetaal runderserum (FBS) en 10% dimethylsulfoxide (DMSO) in vloeibare stikstof (-196 ° C) bevatte. FBS werd gekocht van GIBCO Invitrogen Co. (Carlsbad, CA, VS). De DMSO werd gekocht bij Sigma-Aldrich Co. (St. Louis, MO, VS).

Monsteranalyse van humaan papillomavirus
HPV-monsters werden aanvankelijk geëvalueerd met HPV E6/E7 RNA-testen (APTIMA, Hologic, Marlborough, MA, VS) in het UTHealth McGovern Medical School Molecular Pathology-laboratorium. HPV RNA-negatieve resultaten werden bevestigd met COBAS HPV DNA-testen (Roche Molecular Systems, Inc., Branchburg, NJ, VS) in het Methodist Molecular Pathology-laboratorium om de aanwezigheid van HPV-DNA te detecteren en latente HPV-infecties uit te sluiten.

Immuunmarker- en natural killer-celtesten
Kant-en-klare sandwich-ELISA-kits voor de detectie van menselijk interferon-alfa en bèta werden gekocht bij R&D Systems (Minneapolis, MN, VS). Menselijke interferon-gamma (IFN-y) en IgG1 ELISA-kits werden gekocht bij Affymetrix eBioscience (San Diego, CA, VS). Sandwich-ELISA's voor de detectie van totaal IgG1, interferon-alfa, interferon-bèta en interferon-gamma werden uitgevoerd volgens het protocol van de fabrikant. Voor elke reeks bepalingen van immuunmarkers werd een standaardcurve geconstrueerd met bekende concentraties van deze markers die bij de kits werden geleverd. Plasmaconcentraties van deze immuunmarkers op elk tijdstip werden berekend op basis van standaardgrafieken en vergeleken met basislijnconcentraties.

Er werden vijf anti-menselijke antilichamen van muizen gebruikt voor de identificatie en kwantificering van menselijke natuurlijke killercellen (NK-cellen): CD56 APC-kloon, B159; CD3 PerCP-Cy5.5-kloon, UCHT1; CD2 PE-kloon, RPA 2.10; CD7 FITC-kloon, M-T701; en CD45 APC-H7-kloon, 2D1. Alle antilichamen en fluorescentie-geactiveerde celsortering (FACS) lyseringsoplossingen werden gekocht bij BD Biosciences (San Jose, CA, VS). Voor flowcytometrie-analyse van menselijke NK-cellen werden de PBMC's die op elk tijdstip waren gecryopreserveerd, voorzichtig ontdooid en gedurende 5 minuten bij 4°C gecentrifugeerd met 5 ml van een compleet medium bij 1500 rpm. De celpellets werden opnieuw gesuspendeerd in 100 µl FACS-buffer (fosfaatgebufferde zoutoplossing (PBS) met 5% FBS). Voor het kleuren van de cellen werd één set cellen van elk monster geïncubeerd met 5 µl CD45 APC, en de tweede set cellen werd gedurende 15 minuten in het donker bij kamertemperatuur geïncubeerd met 50 µl van een cocktail van vijf antilichamen. het protocol van de fabrikant. Na de incubatie werd 1 ml FACS-lyseringsbuffer aan alle buizen toegevoegd en werd deze verder gedurende 5 minuten in het donker bij kamertemperatuur geïncubeerd. Om de synthese van cellen te stoppen werd onmiddellijk na incubatie 1 ml PBS aan elke buis toegevoegd. Alle buizen werden vervolgens gedurende 5 minuten bij 1500 rpm gecentrifugeerd en de cellen werden opnieuw gesuspendeerd in 500 µl FACS-buffer en bij 4°C bewaard.

De gekleurde cellen werden verkregen met behulp van LSR II (BD Biosciences) en Diva-software werd gebruikt voor analyse. Met behulp van voorwaartse en zijwaartse verstrooiing werd de lymfocytenpopulatie gepoort op lage zijverstrooiing en CD45-heldere populatie, terwijl de 50.000 gepoorte gebeurtenissen werden verkregen. De NK-celpopulatie werd vervolgens geïdentificeerd als (CD3-negatieve, CD 2-, CD56C- en CD7-positieve) cellen. Voor de uiteindelijke analyse werd het percentage T-cellen en NK-cellen uit de lymfocytenpoort verkregen.

Statistische analyse
In deze populatie, vrouwen met aanhoudende HPV-infecties, is de verwachte uitroeiing of eliminatie van de HPV-infectie op zichzelf nul tot 10%. Het beoogde succespercentage op basis van gegevens uit de pilotstudie was 50% 6 maanden na het einde van de AHCC-suppletie en 12 maanden na het einde van de suppletie. Op basis van deze verhoudingen, 10% klaring zonder suppletie en 50% klaring met suppletie, werd een poweranalyse uitgevoerd met behulp van datasimulatie in Mplus 7.2 via een meerstapsproces (17). Er werd verwacht dat het proportionele verschil zou worden waargenomen tussen AHCC-suppletie-interventiegroep 1 en placebocontrolegroep 2 aan het einde van de zes maanden na de behandeling. Bij een betrouwbaarheidsniveau van 0,05 heeft een steekproef van maximaal 50 patiënten (N = 25 per groep) een power van 94,5% om detectie van het effect van de onderzoeksinterventie te bereiken. Basiskenmerken van patiënten per onderzoeksgroep werden vergeleken met behulp van de chikwadraattoets voor categorische variabelen en de Student-test voor continue variabelen. De Mann-Whitney-test werd gebruikt om de verschillen in responspercentages te evalueren op basis van de duurzaamheid van de HPV-respons (NR, PR en CR) tussen de onderzoeksarmen die reageerden en de niet-responders. Student's t-testanalyse werd gebruikt om de verschillen tussen immuunmarkers tussen de AHCC-suppletie en placebo-interventies te evalueren. Alle analyses werden uitgevoerd met SPSS-software (versie 24) (IBM, New York, NY, VS). Alle p-waarden waren tweezijdig, waarbij p-waarden kleiner dan 0,05 als significant werden beschouwd.

Resultaten
Vijftig vrouwen met HR-HPV namen deel aan dit onderzoek, en 41 voltooiden het onderzoek (Figuur 2). Bij alle patiënten was al langer dan 2 jaar een hoogrisico-HPV-infectie bevestigd, en dit werd opnieuw bevestigd op het moment van inschrijving. De patiënten in de placebo-arm en de AHCC-suppletie waren tijdens de studie vergelijkbaar wat betreft leeftijd, ras/etniciteit, body mass index (BMI), aantal eerdere seksuele partners en aantal huidige partners. De demografische gegevens van de patiënt zijn samengevat in Tabel 2. Veertien (63,6%) van de 22 patiënten in de AHCC-suppletiearm waren na 6 maanden HPV RNA/HPV DNA-negatief. Negen van de 14 (64,3%) patiënten waren 12 maanden na het stoppen van de AHCC-suppletie nog steeds HPV-negatief met zowel HPV-RNA- als HPV-DNA-testmethoden. Twee van de 14 (14,3%) patiënten waren HPV-positief met zowel HPV-RNA- als HPV-DNA-testmethoden nadat ze na 12 maanden met AHCC waren gestopt. Acht van de 22 (36,3%) patiënten in de AHCC-arm waren HPV-positief met zowel HPV RNA- als HPV DNA-testmethoden na 6 maanden AHCC-suppletie. In de placebo-arm waren twee (10,5%) van de 19 patiënten na 12 maanden HPV-negatief. Zeventien (89,5%) patiënten bleven na twaalf maanden HPV-positief. Twaalf patiënten voltooiden het ongeblindeerde onderzoek en 50% (n = 6) was HPV RNA/HPV DNA-negatief na 6 maanden AHCC-suppletie. Het combineren van alle 34 patiënten die AHCC-suppletie kregen, geeft een totaal responspercentage van 58,8% waarmee persistente HPV-infecties verdwenen. Deze resultaten zijn samengevat in Tabel 3. Alle patiënten werden opgenomen in de veiligheidsanalyse om het toxiciteitsprofiel van AHCC-suppletie te vergelijken met placebo. Geen enkele patiënt rapporteerde meer dan graad 1 (Common Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE) V5.0, 2018) op placebo of de AHCC-suppletie, en de bijwerkingen verdwenen binnen de eerste maand van het onderzoek. Geen enkele patiënt heeft de studie stopgezet vanwege bijwerkingen. Het toxiciteitsprofiel van AHCC-suppletie was vergelijkbaar met dat van placebo (Tabel 4).

ELISA's en stroomanalyse van het totale aantal lymfocyten en NK-cellen, uitgevoerd op plasmamonsters op verschillende tijdstippen van 41 patiënten die het onderzoek voltooiden, toonden aan dat onderdrukking van IFN-? tot minder dan 20 pg/ml correleerde met een toename van T-lymfocyten en IFN-? en het verdwijnen van HPV-infecties bij vrouwen die AHCC-suppletie kregen. De gemiddelde procentuele verandering in T-lymfocyten ten opzichte van de uitgangswaarde lag tussen 25% en 45% bij volledige respondenten, wat statistisch significant was. Er was een gemiddelde toename van 45% in T-lymfocyten op een tijdstip van zes maanden bij zowel complete als partiële responders, terwijl non-responders en placebopatiënten geen significante verandering in T-lymfocyten vertoonden. De gemiddelde procentuele verandering in NK-cellen was minder dan 10% ten opzichte van de uitgangswaarde en was niet in alle groepen statistisch significant.

Discussie
Dit was het eerste dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische onderzoek dat aantoonde dat het voedingssupplement, AHCC, effectief is in het elimineren van aanhoudende, hoogrisico-HPV-infecties met een duurzame respons bij patiënten die een IFN-?-niveau van minder dan 20 pg/ ml. Over het geheel genomen werd AHCC goed verdragen en had het vergelijkbare bijwerkingen als placebo.

Momenteel zijn er beperkte effectieve opties voor het opruimen van aanhoudende HR-HPV-infecties, en de meeste omvatten invasieve procedures of lokale plaatselijke behandelingen die niet noodzakelijkerwijs voorkomen dat het HPV-virus terugkeert naar die locatie of mogelijk naar andere geïnfecteerde delen van het lichaam, zoals de anus. of hoofd-hals-geïnfecteerd epitheel. Gelukkig kunnen de meeste patiënten met een gezond immuunsysteem hoogrisico-HPV-infecties binnen zes tot achttien maanden zelfstandig elimineren, zonder enige tussenkomst (16, 18). Slechts ongeveer 10% van de patiënten lijdt gewoonlijk aan aanhoudende HPV-infecties (16, 18). Er zijn geen andere systemische interventies waarvan bewezen is dat ze een duurzame respons hebben op het elimineren van persistente HPV-infecties.

AHCC is een gepatenteerd, gestandaardiseerd extract van gekweekte lentinula edodes mycelia (AHCC®, Amino Up, Ltd., Sapporo, Japan); de verbinding bestaat voornamelijk uit ?-glucaancomponenten, in vergelijking met de meeste paddenstoelenextracten, die zijn samengesteld uit ?-glucaancomponenten. AHCC vertoont een unieke immuunmodulatie om het hypergestimuleerde IFN-?-niveau te verlagen, wat resulteert in negatieve feedback om de afgifte van IFN-?- en T-lymfocyten die nodig zijn om chronische virale infecties te elimineren, op gang te brengen (17). Deze reset van de immuniteit van de gastheer werd aangetoond in twee onafhankelijke onderzoeken door Wilson en collega?s en Teijaro en collega?s, die persistente infecties met het lymfocytische choriomeningitisvirus (LCMV) evalueerden en aantoonden dat onderdrukking van chronische IFN-?-signalering de immuniteit van de gastheer kan resetten en controle mogelijk kan maken. en klaring van aanhoudende virusinfecties (19, 20). Over het algemeen zijn extracten van ?-glucaanpaddenstoelen immuunstimulerende middelen van de IFN-?-route, die behulpzaam zijn bij het ondersteunen van het immuunsysteem bij acute infecties, maar niet zozeer bij chronische virale infecties. Eerder hebben Gao en collega's de immuunmodulerende effecten van AHCC aangetoond in een onderzoek dat een verhoogde activering van antigeen (Ag) van CD4 (+) en CD8 (+) T-cellen aantoonde, evenals een toename van NK-cellen (10). Bovendien hebben Roopngam en collega's aangetoond dat ?-glucanen van polysachariden uit de grijze oesterzwam (Pleurotus sajor-caju) krachtige immuunmodulerende activiteit hebben (21). De immunomodulatie van een paddestoelpolysacharide verbetert de expansie van CD+/CD8+ T-cellen (21). De gegevens uit dit klinische onderzoek lieten ook een significante toename van T-lymfocyten zien bij patiënten die in de AHCC-suppletiearm zaten.

Het menselijke immuunsysteem begint rond de leeftijd van 25 jaar te verzwakken, wat wellicht de factor kan zijn die ertoe bijdraagt dat aanhoudende HPV-infecties het vaakst worden waargenomen bij vrouwen ouder dan 30 jaar of met andere immunosuppressieve aandoeningen.

Deze fase II-studie bevestigde de bevindingen uit de twee eerdere pilotstudies die aantoonden dat AHCC-suppletie het immuunsysteem van de gastheer zal moduleren om aanhoudende hoogrisico-HPV-infecties te elimineren (14). Hoewel het misschien niet alle patiënten helpt, kunnen artsen bij gebrek aan andere systemische behandelingen AHCC aanbevelen, een direct verkrijgbaar voedingssupplement dat een goede kans biedt op het verdwijnen van aanhoudende HPV-infecties.

Eerder hebben de twee pilotstudies waarin AHCC-suppletie bij vrouwen met aanhoudende HR-HPV-infecties werd geëvalueerd, vastgesteld dat IFN-?-niveaus van minder dan 20 pg/ml correleerden met de eliminatie van HR-HPV (17). Deze fase II-studie bevestigde de correlatie tussen onderdrukte IFN-?-niveaus tot minder dan 20 pg/ml met een toename van T-lymfocyten en IFN-?, wat uiteindelijk resulteerde in het verdwijnen van HPV-infecties bij vrouwen die AHCC-suppletie kregen. Bij de patiënten die na zes maanden AHCC-suppletie HPV-RNA/HPV-DNA-negatief waren, maar een gemiddeld IFN-?-niveau van meer dan 20 pg/ml hadden, bleven er twee HPV-RNA-negatief maar HPV-DNA-positief, en drie waren zowel HPV-RNA als HPV. DNA positief 3 maanden later nadat de suppletie was gestopt. Dit identificeerde de mogelijkheid voor toekomstig onderzoek om de duur van de suppletie te optimaliseren en te personaliseren op zowel de HPV-infectiestatus als het beoogde IFN-?-niveau. Bovendien identificeerden de gegevens uit dit onderzoek de potentiële mogelijkheid om gebruik te maken van monitoring van de IFN-?-niveaus, die gebruikt zouden kunnen worden voor zowel mannen als vrouwen met HPV-infecties. Hoewel deze studie zich richtte op vrouwen met HR-HPV-infecties, kan bij gebrek aan effectieve testinstrumenten voor de HPV-status bij mannen en met een veiligheidsprofiel vergelijkbaar met placebo het gebruik van AHCC-suppletie voor mannen met bekende blootstelling aan HR-HPV (dat wil zeggen partners van vrouwen met HR-HPV) en vrouwen met LR-HPV-infecties zouden AHCC-suppletie kunnen overwegen om de HPV-infectie te genezen.

Deze fase II-studie werd ondersteund door preklinische in vitro-studies, in vivo dierstudies en twee pilotstudies die het werkingsmechanisme bepaalden en de voordelen bevestigden van AHCC-suppletie om persistente HPV-infecties te elimineren. De grootste kracht van deze studie is dat, hoewel AHCC geen traditionele medicijninterventie is, de voordelen van AHCC-suppletie werden afgezet tegen de traditionele werkzaamheidstest van een dubbelblinde, gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studie. In tegenstelling tot veel onderzoeken naar voedingssupplementen, werd in deze studie wel gekeken naar specifieke immuunmarkers om het mechanisme van AHCC-modulatie van de immuunfunctie van de gastheer te bevestigen. Vanwege de beperkte financieringsbronnen kon deze studie niet alle mogelijke mechanismen van immuunmodulatie onderzoeken die mogelijk de klaring van de aanhoudende HPV-infecties hebben ondersteund. Omdat de hypothese van de voordelen van AHCC gebaseerd is op modulatie van de immuunfunctie van de gastheer, werd specifieke HPV-typering niet opgenomen in dit onderzoek, dat in toekomstige onderzoeken nader moet worden geëvalueerd.

Concluderend hebben de resultaten van dit fase II-onderzoek aangetoond dat AHCC 3 g eenmaal daags effectief was om het immuunsysteem van de gastheer te ondersteunen bij het opruimen van persistente HPV-infecties en dat het goed werd verdragen zonder dat er significante nadelige bijwerkingen werden gemeld. De duur van de AHCC-suppletie die nodig is na het eerste negatieve resultaat, vereist meer evaluatie om duurzame resultaten te optimaliseren op basis van zowel de HPV-infectiestatus als het beoogde IFN-?-niveau.

Verklaring over gegevensbeschikbaarheid
De originele bijdragen die in het onderzoek zijn gepresenteerd, zijn opgenomen in het artikel/aanvullend materiaal. Verdere vragen kunnen worden gericht aan de corresponderende auteur.

ethische uitspraak
De onderzoeken waarbij menselijke deelnemers betrokken waren, werden beoordeeld en goedgekeurd door de Institutional Review Board van het Health Sciences Center van de Universiteit van Texas. De patiënten/deelnemers hebben schriftelijk geïnformeerde toestemming gegeven voor deelname aan dit onderzoek. Er is schriftelijke geïnformeerde toestemming verkregen van de persoon(en) voor de publicatie van mogelijk identificeerbare afbeeldingen of gegevens in dit artikel.

Auteursbijdragen
JS fungeerde als hoofdonderzoeker van de klinische proef en was verantwoordelijk voor het onderzoeksconcept, het protocolontwerp, de data-analyse, de klinische interpretatie van de gegevens, het schrijven en het finaliseren van het manuscript. AG, LM en BR fungeerden als het primaire onderzoeksteam dat verantwoordelijk was voor de screening van patiënten, klinische bezoeken, het verzamelen en analyseren van monsters en namen deel aan het schrijven en beoordelen van het manuscript. JF werkte als klinische medewerker aan deze studie en nam deel aan het protocolontwerp, de klinische interpretatie van gegevens en de uiteindelijke beoordeling van het manuscript. JL werkte als klinisch medewerker aan deze studie en nam deel aan de klinische interpretatie van de gegevens en de uiteindelijke beoordeling van het manuscript. YB fungeerde als onderzoeksmedewerker en nam deel aan de interpretatie van het analysemonster, het protocolontwerp en de beoordeling van het uiteindelijke manuscript. RO diende als onderzoeksmedewerker en nam deel aan de interpretatie van het analysemonster en de implicaties voor toekomstige monitoringtests. Ik heb meegewerkt aan de beoordeling en afronding van het manuscript. TB fungeerde als klinische medewerker bij dit onderzoek en nam deel aan het protocolontwerp, de klinische interpretatie van gegevens en de uiteindelijke beoordeling van het manuscript. Alle genoemde auteurs hebben een substantiële, directe en intellectuele bijdrage aan het werk geleverd en het goedgekeurd voor publicatie.

Financiering
Deze studie werd ondersteund door het NIH-NCI Small Grants Program for Cancer Research (1R03CA212935), dat niet betrokken was bij het onderzoeksontwerp, de gegevensverzameling, de gegevensanalyse en de interpretatie of het schrijven van het manuscript of de publicatie ervan.

Belangenverstrengeling
JS ontving vóór 2014 verschillende onbeperkte onderzoekssubsidies ter ondersteuning van preklinische onderzoeken naar AHCC van Amino Up, Ltd.

De overige auteurs verklaren dat het onderzoek is uitgevoerd zonder enige commerciële of financiële relatie die als een potentieel belangenconflict zou kunnen worden opgevat.

Opmerking van de uitgever
Alle claims in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van hun aangesloten organisaties, of die van de uitgever, de redactie en de reviewers. Elk product dat in dit artikel wordt geëvalueerd, of claims die door de fabrikant worden gemaakt, worden niet gegarandeerd of onderschreven door de uitgever.

Dankbetuigingen
De definitieve onderzoeksresultaten zullen worden gepresenteerd als een mondelinge presentatie op de virtuele Central Association of Obstetrics & Gynecology Meeting, op 7 november 2020, en zijn de ontvanger van de ?Dr. George W. Morley Memorial Paper?-onderscheiding.

Referenties
1. Harris RWC, Brinton LA, Cowdell RH, Skegg DC, Smith PG, Vessey MP, et al. Kenmerken van vrouwen met dysplasie of carcinoom in situ van de baarmoederhals. Br. J. Cancer (1980) 42: 359?69. doi:10.1038/bjc.1980.246

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

2. Furumoto H, Irahara M. Humaan papillomavirus (HPV) en baarmoederhalskanker. Het Journal of Medical Investigation: JMI. (2002) 49(3-4):124?33.

PubMed-samenvatting | Google geleerde

3. Schiffman M, Wheeler CM, Kasteel PE. Humaan papillomavirus-DNA blijft langer detecteerbaar dan gerelateerde cervicale cytologische afwijkingen. J Infecteer Dis (2002) 186: 1169?72. doi9:10.1128/JCM.42.2.505-511.2004

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

4. Over HPV, Centra voor ziektebestrijding en -preventie. Beschikbaar op: https://www.cdc.gov/hpv/parents/about-hpv.html?CDC_AA_refVal=https%3A%2F%2Fwww.cdc.gov%2Fhpv%2Fparents%2Fwhatishpv.html Betreden op 13-09-2019 .

Google geleerde

5. Seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's). Centrum voor ziektecontrole en Preventie. Beschikbaar op: https://www.cdc.gov/std/hpv/default.htm geraadpleegd op 17-09-2019.

Google geleerde

6. Koutsky LA, Ault KA, Wheeler CM, Brown DR, Barr E, Alvarez FB, et al. Een gecontroleerde proef met een vaccin tegen het humaan papillomavirus type 16. NJMED (2002) 347(21):1645?51. doi:10.1056/NEJMoa020586

CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

7. Von Krogh G, Held berg D. Zelfbehandeling met 0,5% podofyllotoxinecrème van externe genitale condylomata acuminate bij vrouwen. Een placebogecontroleerd, dubbelblind onderzoek. Geslachtstransmissie Dis (1992) 19(3): 170?4. doi:10.1097/00007435-199205000-00012

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

8. Beutner KR, Conant MA, Friedman-Kien AE, Conant MA, Illeman M, Thisted RA, et al. Door de patiënt toegepaste Podofilox voor de behandeling van genitale wratten. Lancet (1989) 1(8642):831?4. doi: 10.1016/S0140-6736(89)92282-4

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

9. Uno K, Kosuna K, Sun B, Fujii H, Wakame K, Chikumaru S, et al. Active Hexose Correlated Compound (AHCC) verbetert de immunologische parameters en de prestatiestatus van patiënten met solide tumoren. Biotherapie (2000) 14: 303?9. doi:10.4162/nrp.2015.9.2.129

CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

10. Gao Y, Zhang D, Sun B, Fujii H, Kosuna K, Yin Z. Actieve Hexose-gecorreleerde verbinding verbetert de tumorbewaking door zowel aangeboren als adaptieve immuunresponsen te reguleren. Kanker Immunol Immunother (2006) 55: 1258?66. doi:10.1007/s00262-005-0111-9

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

11. Miura T, Kitadte K, Nishioka H, Wakame K. Basis- en klinische onderzoeken naar actieve hexose-gecorreleerde verbinding. In: Bagchi D, Lau FC, Ghosh DK, redactie. Biotechnologie in functionele voedingsmiddelen en nutraceuticals. Londen, VK: CRC Press Taylor en Francis Group (2010). P. 51?9.

Google geleerde

12. Hirose A, Sato E, Fujii H, Suna B, Nishiokaa H, Aruom OI, et al. De invloed van Active Hexose Correlated Compound (AHCC) op door cisplatine opgewekte chemotherapeutische effecten en bijwerkingen bij tumordragende muizen. Toxicol Appl Pharmacol (2007) 222: 152?8. doi:10.1016/j.taap.2007.03.031

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

13. Ishibashi H, Ikeda T, Tansho S, Ono Y, Yamazaki M, Sato A, et al. Profylactische werkzaamheid van een Basidiomycetes-preparaat AHCC tegen dodelijke opportunistische infecties bij muizen. Yakugaku Zasshi (2000) 120: 715?9. doi:10.1248/yakushi1947.120.8_715

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

14. Hunter RJ, Fujii H, Wakame K, Gaikwad A, Wolf JK, Smith JA. Evaluatie van Active Hexose Correlated Compound (AHCC) in combinatie met gePEGyleerde liposomale doxorubicine voor de behandeling van eierstokkanker. Int J Appl Res Natural Products (2011) 4(3):6?11. Beschikbaar op: http://www.doaj.org/doaj?func=openurl&issn=19406223&genre=journal

Google geleerde

15. Muthén LK, Muthén BO. (1998-2011). Mplus-gebruikershandleiding. Zesde editie. Los Angeles, Californië: Muthén & Muthén (2014).

Google geleerde

16. Ho GYF, Bierman R, Beardsley L, Chang CJ, Burk RD. Natuurlijke geschiedenis van cervicovaginale papillomavirusinfectie bij jonge vrouwen. N Engl J Med (1998) 338(7):423?8. doi: 10.1056/NEJM199802123380703

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

17. Smith JA, Mathew L, Gaikwad A, Rech B, Burney MN, Faro JP, et al. Van bank tot bed: evaluatie van AHCC-suppletie om de immuniteit van de gastheer te moduleren om risicovolle infecties met het humaan papillomavirus te elimineren. Voorkant Oncol (2019) 9:173. doi:10.3389/fonc.2019.00173

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

18. Doorbar J. Hostcontrole van infectie en ziekte met het humaan papillomavirus. Beste Prac Res Clin Obstet Gynecol (2018) 47: 27?41. doi:10.1016/j.bpobgyn.2017.08.001

CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

19. Wilson EB, Yamada DH, Elsaesser H, Herskovitz J, Deng J, Cheng G, et al. Blokkering van chronische type I interferonsignalering om aanhoudende LCMV-infectie onder controle te houden. Wetenschap (2013) 340: 202?7. doi:10.1126/science.1235208

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

20. Teijaro JR, Ng C, Lee AM, Sullivan BM, Sheehan KCF, Welch M, et al. Aanhoudende LCMC-infectie wordt onder controle gehouden door blokkade van type I interferonsignalering. Wetenschap (2013) 340: 207?11. doi:10.1126/science.1235214

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde

21. Roopngam PE, Sralongrua T, HuayKra A. Verhoogde respons van menselijke T-lymfocyten door dendritische cellen gepulseerd met HPV16E7 en Pleurotus Sajor-Caju-?-Glucan (PBG). Iran J Immunol (2018) 15(4):246?55. doi: 10.22034/IJI.2018.39394

PubMed-samenvatting | CrossRef Volledige tekst | Google geleerde