Crataegisan 100 ml

Informatie van Crataegisan 100 ml

Ingrediënten en samenstelling:
Hydroalcoholisch extract van meidoorn* (Crataegus oxyacantha et monogyna).

* Verse plant uit wilde teelt.

Per dagdosering van 90 druppels:
hydroalcoholisch extract van meidoorn (Crataegus oxyacantha et monogyna) 2425 mg.

Gebruiksaanwijzing: Volwassenen: 30 druppels, 3 maal daags opgelost in water of infuus, een half uur voor de maaltijd.

DE WITTE MEIDOORN:

Crataegus monogyna
Witte meidoorn
Familie: Rosaceae

Populaire naam: Meidoorn

Geschiedenis:

Dioscorides riep in al zijn werken in de 1e eeuw al meidoorn op. Hij noemde het "kratios", van het Griekse "kratys", hard en sterk, vanwege de hardheid van het hout. De etymologie ziet mogelijk ook een gelijkenis met kratos - zoals in de aristocratische naam -, voor "zij die er altijd zijn geweest". Theophraste, een leerling van Aristoteles, noemde het kunosbatos, om deze reden vinden we het onder de naam "Cynosbatus Theophrasti" in de middeleeuwse kruidenboeken.

De soortnaam, monogyna, betekent 'in een stijl', laevigata betekent 'glad', en de oude naam oxyacantha betekent 'met puntige stekels'. In het Frans herinnert meidoorn aan de witheid van de bloemen die de struiken in de lente bedekken. De oude Germanen aten de vruchten van de meidoorn, rauw en ook als compote. Ze gebruikten hun struiken ook om hun territoria af te bakenen. De op deuren geplaatste takken dienden als bescherming tegen hekserij en hun amuletten werden beschouwd als beschermers tegen ziekten. Het hout werd gebruikt om gebruiksvoorwerpen te maken. In de oudheid gebruikten ze de doornige takken om de hoofden van de geëxecuteerden te laten rusten. Ze zeggen dat wanneer een visser een tak van deze plant in de top van zijn mast plaatst, hij verzekerd is van een overvloedige vangst.

Meidoorn wordt vaak geprezen door dichters en kunstenaars. Het portaal van de kathedraal van Reims en een hoofdstad van Naumburg, beide uit de 13e eeuw, zijn versierd met meidoorntakken. Deze versieringen, samen met de Duitse naam Christdom ? doornen van Christus ? roepen een legende op volgens welke de kroon van Christus gemaakt was van meidoorntakken. In de tuin van het Einsiedein-klooster bloeide in de oudheid een meidoornstruikgewas. Volgens de legende werd het in de 14e eeuw uit Jeruzalem meegenomen door hertog Eberhard II van Wuttembergen op zijn reis naar het Heilig Graf. Deze meidoorn werd als wonderbaarlijk beschouwd. Het is niet verrassend dat takken van bloeiende meidoorn worden gebruikt om ongeluk af te weren. Jan Breughel de Oude tekende vaak bloeiende meidoorntakken in zijn bloemenschilderijen. Kruidenboeken uit de Middeleeuwen bevelen meidoorn aan bij maagkrampen en diarree. Het wordt voor het eerst genoemd als een ?plant van het hart? door Uercétanus, privéarts van koning Hendrik IV van Frankrijk, die een ?ouderdomssiroop? maakte. Pas aan het einde van de vorige eeuw werd de plant beroemd vanwege zijn heilzame werking op het hart, dankzij Dr. Green, een Ierse arts. Sindsdien is het onthuld als een van de belangrijkste geneeskrachtige planten in de farmacopee.

Botanische kenmerken

Meidoorn is een sterk vertakte struik, met grijsachtige takken bedekt met sterke doornen. De bladeren zijn ovaal of getand, met 3 tot 5 lobben, zeer opvallend in heldergroen. De kleine witte of roze bloemen, gerangschikt in bloemschermen, worden geboren in de oksel van de bladeren. In de herfst vormen zich gegroepeerde helderrode eivormige of bolvormige vruchten, met een diameter van 4 tot 8 mm en een lengte van 6 tot 10 mm. Het bloemige gele vruchtvlees verbergt een bot. Aan het uiteinde van de iets holle vrucht zijn de overblijfselen van de vijf bloembladen van de bloemkroon te herkennen. Meidoorn met twee stijlen lijkt sterk op meidoorn met één stijl. De bladeren hebben drie lobben met afgeronde randen, de bloemen hebben twee of drie stijlen en tussen twee of drie botten. Beide soorten meidoorn zijn wild en het is erg moeilijk om de een van de ander te onderscheiden. Ze bloeien van mei tot juni. Er zijn andere soorten meidoorn die in de geneeskunde worden gebruikt: C.azarolus L of C. nigra, C. pentagyna en C. laciniata, de oostelijke meidoorn met kleine rode peervormige vruchten.

Habitat

Meidoorn groeit in bosgebieden tot 1500 meter boven zeeniveau, met veel blad en goed verlicht, in levendige en uiterst robuuste heggen die, bij sommige exemplaren, een aanzienlijke leeftijd van 500 jaar kunnen bereiken. Hij verdraagt snoei goed en wordt daarom ook als haag gebruikt. Meidoorn groeit spontaan in koele klimaatregio's van Europa, Azië en oostelijk Noord-Amerika.

Gebruik

Bioforce Laboratory produceert een moedertinctuurpreparaat en een maceraat op wijnbasis van de verse bessen van C. monogyyna en C. laevigata, verzameld in de herfst.

Bij de infusie worden bijna altijd droge of bloemloze bladeren gebruikt. Homeopathie gebruikt verschillende delen van de plant voor preparaten. Met de vruchten kun je zoete compotes, jam of cognac maken.

U vindt deze en andere soortgelijke producten op:

ethisch dieet

Dieetethiek bestudeert en behandelt ziekten die verband houden met ondervoeding, ondervoeding, diabetes of hoge bloeddruk. Het dieet is het juiste dieet voor een persoon, afhankelijk van zijn werk of gezondheidstoestand.

Voeding

Voeding is het proces dat de functie heeft van het transformeren en extraheren van de noodzakelijke voedingsstoffen uit het voedsel dat we consumeren. Via het voedingsproces genereert ons lichaam de energie die nodig is om ons lichaam te onderhouden en zo zijn functies te ontwikkelen.

Voeding

Binnen de voedingsethiek spreken we naast gewichtsverlies ook over voeding. Goede voeding bestaat uit het eten van een verscheidenheid aan voedingsmiddelen die ons de noodzakelijke voedingsstoffen geven om gezond te blijven, ons goed te voelen en energie te hebben.

Cel acos / Glutenvrij

Coeliakievoeding is speciale voeding voor mensen die geen gluten in hun dieet kunnen opnemen. Voedingsmiddelen die gluten bevatten zijn granen zoals tarwe, gerst, rogge en mogelijk haver.